قرآن کریم در رابطه با حیاء دختران شعیب و عفت متقابل موسی(ع) می فرماید: (چیزی نگذشت)یکی از آن دو زن (دختران شعیب)که به آزرم راه می رفت نزد او (حضرت موسی)آمد و گفت:پدرم تو را می خواند تا مزد آب دادنت را بدهد.

خداوند برای نشان دادن عظمت حالت دختر شعیب ،کلمه استحیاء را به صورت نکره آورده است تا عفت و نجابتش را از طریق راه رفتنش نشان داده باشد و در مقابل عفت موسی(ع)است که در تفسیر آمده است هنگام بازگشت،موسی(ع)به دختر شعیب فرمود راه را به من نشان بده و خودت از پشت سرم بیا زیرا ما دودمان یعقوب به پشت سر زنان نگاه نمی کنیم و دختر شعیب به خاطر عفت شدید موسی(ع)او را ملقب به امین نمود.

قرآن کریم می فرماید:

یکی از آن دو دختر گفت:ای پدر!این جوان را استخدام کن چرا که بهترین کسی که می توانی استخدام کنی همین فرد است که قوی و امین می باشد.

همین مضمون در روایتی که در تفسیر علی بن ابراهیم نقل شده،آمده:

شعیب به او(دخترش)گفت:نیروی آن جوان را به خاطر اینکه دلو بزرگ رابه تنهایی از چاه کشید ،به من شناساندی امانتش را از کجا شناخته ای ؟دختر گفت:از آنجا که موسی(ع)به من گفت:از پشت سرم بیا و راه را به من بنما زیرا من از قومی هستم که به پشت سر به زنان نمی نگرد.و همین بر امین بودنش است.

سوره قصص

نورالثقلین